علی رغم این که در اسناد بالادستی نظام، ملی گرایی در کنار وحدت اسلامی ارج نهاده شده است، لیکن در عمل به دلیل این که این مفهوم در لایه های بعدی، جاری و ساری نشده، امواج بلاتکلیفی ها، سیاست گذاران فرهنگی و عمومی را در این حوزه، آگاهانه یا ناآگاهانه رنج می دهد. سیاست گذار با هر اتخاذ موضع، یک موقعیت هرمنوتیکی را برای خود ایجاد می کند و ادراکِ پسینِ وی تحت تأثیرِ گزینش پیشین است. این گونه موقعیت ها موقعیت سازهای هرمنوتیکی هستند که بعضی از آن کلیدی است و با هر گزینش، سریالی از موقعیتهای هرمنوتیکی در حیطه ملی گرایی بوجود خواهد آمد. در این پژوهش با بهره گیری از استراتژی «تحلیل مضمون»، «ISM» و «پارتو»، رویارویی ها در حیطه ملی گرایی استخراج و طی 11 مرحله موقعیت سازهای کلیدی هرمنوتیکی مشتمل بر: «میراث فرهنگی یا فرهنگ معاصر» و «جهان شمول گرایی فرهنگی یا درون گرایی فرهنگی» تعیین و تبیین شده است. در خاتمه اصلی ترین مسائل هرمنوتیکی در قلمرو ملی گرایی بررسی شده است.

نیاز به ارائۀ نظریه ای هرمنوتیکی دربارۀ تفسیر متون مقدس اهمیت زیادی دارد. باروخ اسپینوزا الهی دان و فیلسوف یهودی نیز در واکنش به تفسیرهای ناروا از کتاب مقدس کوشیده است تا نظریه ای هرمنوتیکی ارائه دهد. در این مقاله ابتدا با تکیه بر نقش چهار مؤلفۀ اساسی مؤلف، مفسر، متن و روش در فرایند تفسیر، و با مراجعه به آثار اسپینوزا، نظریۀ هرمنوتیکی وی توضیح داده شده، سپس با اشاره به دشواری های نظریۀ اسپینوزا از دیدگاه خویش، نظریۀ او با رویکردهای هرمنوتیک سنتی، مدرن و پست مدرن مقایسه شده است. در ارزیابی، اگرچه نظریۀ هرمنوتیکی اسپینوزا ذیل رویکرد هرمنوتیک سنتی قرار داده شده، نشان داده شده است که با تقریرهای پیش از خود فاصله گرفته و تا حدودی راه را برای هرمنوتیک مدرن گشوده است. توجه اسپینوزا به تأثیر آگاهی مفسر از زمانه، باورها و دیدگاه های نویسندگان متن مقدس در فرایند تفسیر از نکات مثبت نظریۀ وی به حساب آمده، ولی برخی مؤلفه های نظریۀ وی مانند ناواقع گرایی متن مقدس، توصیۀ وی به کنار نهادن دیدگاه ها و باورهای مفسر، خودبسندگی فهم کتاب مقدس با تکیه بر اصل معرفتی آن، نادیده گرفتن بسیاری از آموزه های کتاب مقدس غیرقابل دفاع دانسته شده است.

نخبگان، به واسطه هوش، خلاقیت و توان علمی، ظرفیت گران سنگی هستند که بهره گیری از آنان، در ارتش موضوعی حایز اهمیت است و جذب آنان در بازار کار رقابتی موجود، امری حیاتی به شمار می رود. لازمه مدیریت جذب نخبگان، داشتن شناختی دقیق از عوامل موثر خارجی و داخلی آجا برای جذب آنهاست. مساله این تحقیق فقدان شناخت عوامل موثر خارجی و داخلی آجا برای جذب نخبگان جدیدالاستخدام می باشد. تحقیق از نوع، کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. تحقیق به شیوه خبرگی انجام شد. روش های گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و میدانی بود. پرسشنامه محقق ساخته به 130 نفر از جامعه آماری ارائه و تعداد 117 پرسشنامه جمع آوری گردید. به منظور تعیین میزان پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، با بهره گیری از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی، ماتریس ارزیابی عوامل خارجی و از فن طوفان مغزی استفاده شد. در نتایج تحقیق، ابعاد و مولفه های شناخت عوامل خارج و داخل آجا مشخص شد. در بعد محیط داخلی، مولفه هایی بدین شرح تعیین گردیدند: نیرویابی، گزینش، آموزش، پژوهش، فناوری، به کارگیری، جبران خدمات، فرهنگ و جو سازمانی، مقررات و منابع مالی. بعد محیط خارجی، به دو محیط دور و نزدیک دسته بندی شد. تحلیل محیط دور، به روش پستل انجام گرفت و محیط نزدیک با سه مولفه آموزش، پژوهش و نظامی تحلیل گردید. عوامل کلیدی خارجی و داخلی احصا و تعداد 10 نقطه قوت، 6 نقطه ضعف، 5 فرصت و 4 تهدید مشخص شدند. با توجه به ماتریس ارزیابی موقعیت و اقدام راهبردی، آجا برای جذب نخبگان در ناحیه تهاجمی قرار دارد و باید با استفاده از نقاط قوت داخلی، از فرصت های خارجی بهره برداری نماید.

پدیدارشناسی هرمنوتیکی، از جریان های پدیدارشناسی پساهوسرلی است که با مساعی مارتین هایدگر شکل گرفت و در آن، تمرکز از روی چگونگی قوام یافتن معنای جهان در آگاهی انسان (مساله ی پدیدارشناسی کلاسیک) برداشته شده و به سوی رویکردی جهت آشکارگی جلوه هایی از حقیقت وجود چرخش یافت. هایدگر در دوره ی دوم اندیشه اش با به کار گرفتن رویکرد پدیدارشناسانه ی هرمنوتیکی در مورد آثار هنری، نقش هنر را در انکشاف حقیقت وجود مورد توجه قرار داده و در این راستا در کتاب سرآغاز کار هنری، خوانشی از نقاشیِ یک جفت کفش اثر ون گوگ ارایه داد. در مقاله ی حاضر رویکرد هایدگر برای خوانش نگاره ای ایرانی به نام «هفت واد»، متعلق به کتاب شاهنامه ی طهماسبی از مکتب نگارگری تبریز صفوی، الگو قرار گرفته تا با روشی تحلیلی-تطبیقی و با تمرکز بر تحلیل موقعیت دازاین به عنوان معیار کیفیت آشکارگی عالم، امکان گشایش وجوهی مغفول از وجود فراهم آورده شود. نتیجه ی کار هموار شدن راهی است برای پدیدارشناسی هرمنوتیکی آثار نقاشی در مقام عمل، با قابلیت بسط یافتن در دیگر آثار هنری، که در مورد نگاره ی هفت واد، فارغ از مقصود هنرمند و زمینه ی خلق اثر، در دو بخش روایت و اجزای تصویر به کار گرفته شده و منجر به ارایه ی تاویلی منحصر به فرد از وجود گشته است.

منابع تامین کنندة آب شرب شهر همدان شامل سدّ اکباتان و منابع آب زیرزمینی دشت همدان-بهار است. با توجّه به بحران آب موجود در منطقه، در این پژوهش، امکان تأمین آب شرب شهر در افق های زمانی میان مدّت (سال 1410) و بلندمدّت (سال 1430) بررسی شده است. برای این منظور، اقدام به مدل سازی سیستم منابع و مصارف حوضة سدّ اکباتان و منبع زیرزمینی تأمین کنندة آب شرب به کمک نرم افزار ویپبا استفاده از آمار 40 ساله گردید. ابتدا شرایط واقعی مصارف و منابع حوضة آبریز در شرایط فعلی و دو حالت برداشت آب غیرمجاز و مجاز از منبع آب زیرزمینی مدل شد. نتایج نشان داد که در وضع برداشت مجاز آب از منابع زیرزمینی، مقادیر کمبود سالانة آب شرب همدان حدود 8/2% است. همچنین این مقدار در سایر بخش های مصرفی در محدودة مجاز قرار گرفت. سپس با داشتن مصارف سرانه و برآورد جمعیّت شهری در افق های زمانی مذکور، ابتدا میزان تقاضای آب شرب محاسبه و با ثابت در نظر گرفتن تقاضای آبی در سایر بخش ها، مدل سازی حوضة آبریز در افق های زمانی تحقیق انجام شد. بر اساس نتایج، شهر همدان با منابع آب و روند رشد جمعیّت موجود، در سال های 1410 و 1430 به ترتیب با 6/19% و 3/34% کمبود مواجه خواهد شد. با توجّه به ثابت بودن منابع آب و کمبودهای قابل توجّهی که در افق های تحقیق به دست آمد، جهت مقابله با این کمبودها، با مدیریت عرضه و تقاضا، راهکارهای سازه ای و غیر سازه ای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که راهکارهای سازه ای به تنهایی پاسخگو نبوده و ضروری است که در کنار راهکار سازه ای، راهکارهای غیر سازه ای به عنوان راهکار پایدار و اثرگذار ملاک عمل قرار گیرد.

هدف: این مقاله می کوشد تا چارچوب مفهومی پراکسولوژی را در پرتو خوانش هرمنوتیکی بررسی کند و تلاش دارد تا کفایت تبیینی آن را در واکاوی کنش کارآفرینانه نشان دهد. بدین منظور، ابتدا اصول فلسفی مبانی شناختی پراکسولوژی را مورد بررسی قرار می دهیم؛ جایی که رویکردهای تفسیری اقتصاددانان متأخر مکتب اتریشی در تقابل با مطلق انگاری نسخه میزسی از پراکسولوژی قرار می گیرند. سپس با تأکید بر پیشینی گرایی هرمنوتیکی و جایگاه آن در تقابل نظریه اقتصاد نئوکلاسیک با اقتصاد اتریشی، مسائل اساسی که به بازتعریف جنبه های شناختی پراکسولوژی راه می برند، معرفی می گردند. در تاریخ اندیشه ی اقتصادی، پراکسولوژی یا همان مطالعه ی منطقِ کنش انسانی، به منزله ی یکی از ارکان اصلی در معرفت شناسی علم اقتصاد اتریشی معرفی شده است. تبیینِ این اصل، نخست از سوی لوودیگ فن میزس، از پیشاهنگان مکتب اتریشی علم اقتصاد، ارائه شد؛ او پراکسولوژی را به منزله ی سنگ بنای نظریه پردازی در علوم اجتماعی بازمی شناسد و تفسیر خود از نظریه ی اقتصادی را به نحوی مبسوط بر پایه ی دلالت های شناختیِ این اصل پی می ریزد. در نگاه او، پراکسولوژی اصول بنیادین معرفت شناسی کنش انسانی را در علوم اجتماعی به طور عام و علم اقتصاد به طور خاص، برمی نهاد. این نسخه از پراکسولوژی، به سیاقی کانتی، چارچوبه های پیشینی لازم برای واکاوی کنش انسانی را بر اساس مقدماتی یقینی و بدیهی و مقولاتی مسلم همچون علت مندی و غایت مندی به دست می دهد تا حوزه ای معرفت شناختی را آشکار سازد که عاری از نسبیت ها و نااطمینانی های بافتارمند و تاریخی است. به بیان دیگر، این شالوده ی منطقی، فراتاریخی و جهان شمول است و در حکم یک بنیان نظری قطعی و پیشاتجربی است که تحلیل های تاریخی و بررسی های شواهدمحور و آماری را باید در بطن آن نشاند و معنادار ساخت. با این حال، در طول سیر تحولی اندیشه پردازی در مکتب اتریش، اندیشمندان تا حدی از سویه های جزم گرایانه ی آشکار و پنهان در هسته ی نظریِ این قسم پراکسولوژی مطلق انگار و کانتی دور شدند و به سوی برداشتی پویاتر و انعطاف پذیرتر از آن سوق پیدا کرده اند؛ برداشت هایی که به لحاظ معرفت شناختی تفسیر محورند و ساخت معنای کنش را منوط می دانند به زمینه مندی ها و موضوعیت های بافتاری، چیزی که عموماً ذیل رویکردهای هرمنوتیکی در علوم اجتماعی قرار می گیرند. روش: موضع روش شناختی این مطالعه بر پایه تحلیل های هرمنوتیکی از تاریخ نسخه های مختلف پراکسولوژی میزسی استوار است. با بررسی آثار دست اول مربوط به نظریه های بنیادین و دگراندیش از کنش انسانی و مرور انتقادات هایک به جنبه های همان گویانه ی مطلق انگاریِ میزسی، به ایده های اکتشافی لاخمان و شَکل اشاره می کنیم و بر تأکید آن ها بر ارکانی مانند زمان، عدم قطعیت و بافتارمندیِ کنش تأکید می ورزیم. یافته ها: این پژوهش استدلال می کند که ادغام عناصر هرمنوتیکی در تحلیل کنش انسانی و رد پیشینی گرایی ساده انگارانه، از یک سو به معرفی ویژگی هایی که پویایی خلاقانه ذهن را در غایت شناسی کنش انسانی وارد می کنند یاری می رساند و از سوی دیگر جایگاه بافتارمندی اجتماعی کنش را در عرصه ی پراکسولوژی قراریاب می سازد. نتیجه: پراکسولوژی هرمنوتیکی، به دلیل تمرکز بر ماهیت پویای کنش انسانی و فرآیندهای تصمیم گیری، می تواند به نحوی مؤثر به مثابه یک اصل توصیفی_تبیینی در واکاوی کنش کارآفرینانه که اساساً شامل عدم قطعیت و ابهام است، به کار گرفته شود و به منزله ی راهنمایی برای گنجاندن یافته های نوین شناختی در تحلیل کنش عمل کند. در این مطالعه، این موضع هرمنوتیکی و بافتارمند، در برابر موضع مطلق انگار آغازینی که در پراکسولوژی میزسی مطرح شده قرار داده شد، تا ضمن تأکید بر مزیت های معرفت شناختی آن، برازش نظری آن در تحلیل کنش خلاق را نیز برجسته سازیم.

از نظر هایدگر تاریخ فلسفه غرب با اینکه با پرسش از معنای وجود به­عنوان رسالت متافیزیک شروع می­شود، اما توسط فیلسوفی چون افلاطون تحریف می شود و تاریخ فراموشی هستی از همان آغاز شروع می شود. به­نظر هایدگر بحران علوم اروپایی و مرگِ معنا، که ناشی از نیهیلیسم هستی شناختی است، از دوگانه انگاری های متافیزیکی، که به­خاطر غفلت از مفهوم هستی و مستتر شدن این بنیادی ترین امر در طول قرن­ها فلسفه­ورزی صورت گرفته است، سرچشمه می گیرد. هایدگر بر آن است که با واکاوی پدیدارشناسانه هرمنوتیکی دازاین به­عنوان موطن اصلی ای، که نخستین و بنیادی ترین مساله فلسفه، یعنی «چیستی هستی» در آن بالیدن گرفته است، راهی نو برای فلسفه ورزی، پیش­روی اندیشمندان عصر برای رهایی از این «کویر بزرگ که هر روز وسعت می گیرد» (قول معروف نیچه که هایدگر در کتاب متافیزیک چیست؟ آنرا واکاوی کرده است) قرار می­دهد. این پژوهش سعی برآن دارد که شاخصه ها و اهداف پدیدارشناسی هرمنوتیکی هایدگر را در نقد فلسفه های پیشین و در راستای هستی شناسی بنیادین، که طرحی است برای فهم هستی، بررسی کند.

برای پدیدارشناسی به مثابه روش تحقیق کیفی روش‎شناسی‎های متنوعی ارائه شده است. این تنوع را می‎توان ذیل دو رویکرد عمده‎ قرار داد: پدیدارشناسی توصیفی و پدیدارشناسی هرمنوتیکی. در این مقاله ضمن تأکید بر پیوند گسست‎ناپذیر فلسفه و روش در پدیدارشناسی، تلاش می‎شود تا مبانی فلسفی پدیدارشناسی هرمنوتیکی را مورد کاوش قرار داده، پیوند یادشده را در فرایند تحقیق ردیابی کنیم. بر این اساس مقاله به دو قسمت تقسیم می‎شود؛ در قسمت نخست به زمینه‎های تاریخی ظهور پدیدارشناسی پرداخته و نسبت پدیدارشناسی هرمنوتیکی را با پدیدارشناسی توصیفی روشن و به مبانی هستی‎شناختی و معرفت‎شناختی پدیدارشناسی هرمنوتیکی اشاره کرده‎ایم. در قسمت دوم، از خلال پرداختن به آرای هایدگر و گادامر نشان داده‎ایم که مبانی فلسفی در روش پدیدارشناسی هرمنوتیکی در سراسر فرایند پژوهش حضوری فعالانه دارد و به چگونگی رویارویی ما با موضوعات و مسائل در پژوهش ساختار و جهت می‎دهد. ‎ گشودگی نسبت به پدیدار و گفتگوی مداوم با آن، مهم‎ترین خصلت این روش است که به مثابه یک پراکسیس از لحظۀ انتخاب موضوع و مواجهه‎ با ادبیات پژوهش و نظریه‎ها تا گردآوری و تحلیل داده‎ها و نگارش پژوهش همواره در تحقیق حضور دارد و آن را هدایت می‎کند.

ضربان سازها دستگاه های الکترونیکی هستند که قلب را با تکانه های الکتریکی تحریک می کنند تا ضربان قلب طبیعی را حفظ یا بازیابی کنند. امروزه ما تمایل داریم که دفیبریلاتورهای قلبی کاشتنی [Implantable Cardiac Defibrillator (ICD)] را به عنوان توسعه دهنده یک ضربان ساز قلب در نظر بگیریم، دستگاهی با یک خازن که امکان تحویل شارژ دفیبریلاتور را فراهم می کند. طبیعی به نظر می رسد که وقتی یک ضربان ساز ساخته شد، یک دفیبریلاتور قلبی کاشتنی نیز ساخته شود. بااین حال، مسیر توسعه برای دفیبریلاتورهای قلبی کاشتنی اولیه عمدتاً جدا از ضربان سازها بود و برخلاف ضربان سازها، توسط یک گروه توسعه داده شد. در واقع، حتی زمانی که استفاده از ضربان ساز در حال رشد بود، بسیاری از کارشناسان از این ایده که یک دفیبریلاتور قلبی کاشتنی می تواند کار کند با شک و تردید استقبال کردند. این دستـگاه ها ممکـن اسـت شامـل ضـربان سـازهای تک یا دو محفـظه، دفیبـریلاتورهای قلبـی کاشتنی خـودکار [Automatic Implantable Cardioverter Defibrillator (AICD)] ضربان سازهای دوبطنی مورد استفاده برای درمان همگام سازی مجدد قلب [Cardiac Resynchronization Therapy (CRT)]، همگام ساز مجدد قلب بی سیم، ضربان سازهای بدون لید و دفیبریلاتورهای قلبی کاشتنی زیر جلدی [Subcutaneous Implantable Cardioverter Defibrillators (SICD)] هستند. اکثر رادیولوژیست ها ضربان سازهای معمولی را به خوبی می شناسند. افزایش استفاده از دستگاه های ضربان ساز جدیدتر، ازجمله دفیبریلاتورهای قلبی، توسط رادیولوژیست ها موجب شناخت بیشتر آن ها خواهد شد. این شناخت برای رادیولوژیست ها بسیار مهم است و باید موقعیت مورد انتظار و همچنین عوارض احتمالی آن ها را برای ارائه گزارش های دقیق و مرتبط بالینی درک کنند. هدف این مطالعه ارائه یک بررسی در مورد دستگاه های ضربان ساز و دفیبریلاتور کاشتنی فعلی است.